Gisteren naar de bloemenbar geweest met wat huisgenoten waaronder mijn favoriete afrikaantje. Guns n' Roses komt uit de speakers wanneer iemand een bloemrijk verhaal begint af te steken. Hij verteld dat het leven hem niet altijd over rozen ging. Zo baalde hij enorm dat hij regelmatig tweede viool moest spelen en dat hij af wou van zijn imago als muurbloempje. Opmerkelijk denk ik, want narcisme is jouw niet vreemd, maar goed, hij gaat door en verteld dat het leven inmiddels wel wat rooskleuriger is geworden. Hij heeft de knop omgezet en hij geeft aan dat hij inmiddels wat meer tot bloei is gekomen. Het gesprek gaat zo nog even verder, waarbij hij geen enkele moeite doet om dingen te verbloemen. Hoewel gesprek? Het lijkt meer op een bloemlezing waarbij ik geen enkele inbreng heb. Ik denk nog; zal ik een grapje maken en dan weg gaan, maar flower dan dit, kan ik ze niet maken.