Mijn huisgenoten roken, pakjes per dag gaan er door heen, sloffen zelfs. Ik doe daar niet aan mee, ik slof liever heen en weer. Gelukkig wordt er op het balkon gerookt zodat de rest niet constant de sigaar is, want van die lucht in je kleding, daar krijg je snel tabak van. De laatste tijd wordt er weer wat meer gerookt, vooral shag, of dat iets met shagrijnige humeuren te maken heeft weet ik niet. Als ik de shag rokers een tip mag geven: Misschien moeten we wat minder roken met zijn allen want achter die rookwolken schijnt de zon, maar die is nauwelijks meer te aanschouwen. Ik denk dat we paf zullen staan van de blauwe lucht en warme zonnestralen. Dat niemand meer rookt dat zou een flinke opstekker zijn. Maar ja, waarom zouden ze naar mijn pijpen dansen? Mijn huisgenoot draait ondertussen een nieuw shaggie, een vloei en de beweging, naar de mond en aan. Als ik indiaan was had ik het wel geweten, dan liet ik mij vredespijpen als verzoening. Nu trekt ‘t op niks, het enige wat trekt is de sigaret. Ik laat het dus maar gaan, krijg je alleen maar stres van, voor je het weet ga je zo de pijp uit.